Postscriptum – Wiersz
źródło nieznane |
Ikar VI, (P.S.)
Postscriptum
Niebo nocą znów jest takie piękne,
A ja chciałbym Ci tyle powiedzieć,
Choć nie umiem już używać tych słów,
Które piękne są jak płatki czerwonych róż,
Chciałbym zapytać jak minął Ci dzień,
Czy masz ochotę wyjść razem gdzieś,
Preferujesz Słońce, czy może Księżyc,
Czy boisz się pająków, czy może węży?
Chciałbym pokazać Ci wszystkie me wiersze,
Które ktoś kiedyś nazwał stratą powietrza,
Lecz boję się tych gór ze słów spisanych
I wizji przyszłości, a w niej nas, samych.
Bardzo subtelny, a zarazem zrozumiały wiersz.
OdpowiedzUsuńA zarazem niepotrzebny, jak cała seria, poza tym, że przyniosła mi spokój wewnętrzny to nie przyniosła oczekiwanego efektu, ba, przyniosła chyba odwrotny.
UsuńNie powiedziałabym. Spokój wewnętrzny jest bardzo ważny, i chociaż nie wiem, jaki był zamierzony efekt, to moim zdaniem warto było to przeczytać.
Usuń