Pióra – Wiersz
 |
| https://www.zerochan.net/2203709 |
Ikar V, (Ostatni)
Pióra
Wydarłbym im, choć stracić miałbym serce,
Wydarłbym im te pióra białe, przepiękne,
Które dałaś im w równowartej wymianie,
Bo po prostu nie zasługiwali na nie.
Gdybyś miała oddać mi już ostatnie,
Wątpię czy i ja bym zasługiwał na nie,
Lecz zebrać chciałbym wszystkie razem,
By doczekać spełnienia się Twych marzeń
I aby w końcu gwiazdy na niebo powróciły,
Te wszystkie, które w Twoich oczach tkwiły,
Pod nimi wyznać już mógłbym Ci wszystko,
Przyodziana w suknię z białych piór księżniczko.
Aż przeszły mnie ciarki. Przeczytałam całą serię Ikar od początku i muszę powiedzieć, że jest bardzo poruszająca i pięknie napisana.
OdpowiedzUsuńIkar zaczął się od Małego Kosmosu, który miał być jednym wierszem, potem doszło Nic, które miałem napisane już dawno, lecz nie opublikowałem. I tak pomyślałem, by zrobić z tego historię, jednak wyszła całkiem inna, niż się spodziewałem. Od dwóch lat nie przelałem tylu uczuć na wiersze, od 2 lat żadne mi tak nie wyszły. Ikar jest opowieścią o wzlotach i upadkach, o teoretycznym wybieganiu w przyszłość, niepewności, chęci bycia z kimś, kiedy na kogoś patrzymy i myślimy, to ta osoba. Chciałem, by ta seria do kogoś dotarła, dlatego też jest dedykowana, jednak wątpię, czy kiedykolwiek się to stanie i czy historia w prawdziwym życiu wyjdzie poza Mały Kosmos.
UsuńCieszę się, że uznałaś to za dobrą serię, bo zależało mi na Twoim zdaniu, od kiedy ktoś mi powiedział, że moje wiersze to nie wiersze, już nie potrafiłem niczego napisać, a powoli do mnie wracają, wreszcie, znów lubię oddychać, choć te wiersze to jedyne co mam w życiu.
Czasami z czegoś pozornie drobnego, wychodzą większe rzeczy, i jak widać w tym przypadku, to dobrze. Dzięki tej historii mogłeś zapisać skrywaną gdzieś część siebie, tak mi się wydaje. Historia jest smutna, mimo tych wzlotów i może też dlatego tak porusza. Czyta się ją i odbiera bardzo emocjonalnie, przynajmniej w moim odczuciu. I lubię Twoje wiersze, Ikar faktycznie jest bardzo dobrą serią, ale to nie jedyne teksty, które tak dobrze Ci wyszły moim zdaniem. Mimo to cieszę się, że tak wiele dało Ci napisanie tego.
UsuńHistoria chyba miała być smutna, bo w niej wybiegam trochę w przyszłość, w której zawiązanie więzi się nie udało, głównie z mojego powodu. Nie dorosłem chyba jeszcze do takich uczuć i jestem strasznie skomplikowanym człowiekiem, dlatego często też moje utwory są tak skomplikowane. Czas pokaże, co malarze dla nas przygotowali.
UsuńI też jest smutna z tego względu, że cieszyłem się, że ktoś obdarzył mnie uczuciem, ale też mam problem z rozróżnianiem ich i mogłem zobaczyć coś, czego nie było i co źle zrozumiałem. Stąd te oczy.
UsuńNiestety, relacje międzyludzkie i uczucia są niesamowicie skomplikowane. Łatwo dostrzec coś, czego nie ma, lub nie zauważyć tego, co jest tuż obok.
UsuńNajłatwiej jest coś zniszczyć, jeżeli boimy się niepewności, a strach zawsze lubi mieć najwięcej do powiedzenia,
UsuńCoś w tym jest.
Usuń