Kruk i Demony – Wiersz

zerochan.net

[II] Kruk i Demony

Nie mają rąk,
Nie mają dusz
I nie maja oczu,
Nie są stąd,
Nie znają róż
I pragną wzroku.

Skąd przybyły, nie wiem,

Nie wiem nawet kiedy,

Może były przed wiekiem,

Albo przybyły wtedy,

Gdy powstaliśmy z pyłu gwiazd,

Gdy nakazano nam szukać,

Tylko powiedz mi, któremu z nas

Cokolwiek miało się udać?

Może Biała Dama rzuciła klątwę,

Bo sama od zawsze była ślepa,

Na piór niespokojną modłę

I skrzydła wydające lekkie skrzypienia.

Od zawsze pragnąłem latać

I zaczęły mnie uziemiać deszcze,

Byłem głupi, więc zacząłem błagać,

Przyszedł więc czas na długów spłacenie,

Powiedz, czy coś złego jest w tym,

Że nigdy nie chciałem być człowiekiem?

Pewnie powiesz, bym spokojnie żył,

Lecz w tej roli widzę tylko ciebie.

Nie mają uszu,

Nie uśmiechają się
I nie płaczą,
Nie żyły tu,
Nie wyniosą się
I nie zgasną.