Trucizna III – Wiersz

http://www.chidas.mx/2018/03/ese-balsamo-que-hacia-falta/

Trucizna III

Piór mam tyle,
Choć ptakiem nie jestem,
Bardziej motylem,
Nietrwałym człowiekiem,
Rozpadam się
Pod naciskiem wiatru,
Czuję, wiem,
Nie widzę kwiatów 
U stóp mych nędznych,
By podniosły na duchu,
Ani ze śmierci,
Choć umieram z uczuć,
Których nie chce kolejna,
Tak bardzo jest mi brak 
Drugiego człowieka,
A w ustach wciąż smak
Snów bardzo odległych,
Choć głowa nie pamięta 
Czasów nieobecnych,
Bo jest przeklęta 
Jak oczy i serce,
Tak bardzo chciałbym mieć,
Cię przed ślubnym kobiercem,
Lecz czeka tam śmierć,
Od której nie ucieknę,
Związany lękiem,
Ponieważ truciznę
Nazywam lekiem.