Labitynt #1

google grafika

Niedopasowany

Wychodzę z labiryntu,

Chcę przez chwilę odetchnąć,

Od pędu, stresu,

Porzucić wszystkie wyścigi.

Wychylam się zza ściany,

Oddycham spokojnie,

Siadam na pagórku i

Obserwuje łąkę.

Mogę pomyśleć teraz,

O tym wszystkim,

Jak bardzo błądzę

I jestem do niczego.

Inni ludzie wokół mnie

Są dopasowani,

Perfekcyjnie robią to,

Czego się dotkną,

Maja dłoń Midasa.

Kładę się na trawie,

Słońce jest takie piękne,

Leżę i rozmyślam

Jak bardzo jestem

Niedopasowany.

Coś zasłania mi słońce,

Słyszę czyjeś słowa,

Piękny krajobraz,

Patrzymy się na siebie,

Oboje w bezruchu.

Szturcha mnie nogą,

I pyta czy idziemy,

Na mojej twarzy pojawia się uśmiech,

Oboje się uśmiechamy,

Podnoszę się ospale,

I razem wracamy do labiryntu.