Jam pokutnik – Wiersz

zerochan.net

Jam Pokutnik

Zamknięty w blaszanym świecie rozmaitych podzespołów,

Gorączkowo chcę uciec z mego więzienia – cyberświata,

Niemożliwym opuszczenie jest jego pikselowych murów,

Biegnąc, nie uciekniesz daleko, to wszystko powraca.

Jam pokutnik zbudzony ze snu, porośnięty mchem,

Uśpiony potężną klątwą, lunatykować mi pozwolono,

Ubrana w żółtą suknię dama, zbudziła mnie swym beretem,

Jednak z cyberprzestrzeni mnie nie wypuszczono.

Sam muszę odnaleźć klucz, od mojej celi bez klamek,

Moim strażnikiem jest stworzenie boskie, królik barwy mroku.

Żyję w tym świecie od wczesnego wieczora do późnego ranka,

Gdy uciekam z tego świata, odnajduję spokój.