Dygresja – Wiersz

google grafika

Dygresja

W środku niby jestem pusty,

Lecz słyszę dźwięk fortepianu,

Wszystko mnie boli po trochu,

Ale to tylko ból fizyczny.

Wciąż nie mogę się pozbierać,

Napisałem o tym wieczność,

Kto mnie poskleja w całość?

O uczucie zaczynam żebrać.

Każdy potrzebuje ciepła,

Dziś jest arktyczny mróz,

Chciałbym się pozbierać już,

Nikt mnie nie poskleja.

To nie depresja,

Ja już nie wiem co to,

To nie samotność,

Umysłu dygresja.